Deze Spiegel wil -- anders dan zijn voorgangers, want er is de jongste jaren driftig Russische poëzie vertaald -- de hele ontwikkeling van de Russische poëzie laten zien. Deze keer dus niet een bepaalde periode, een bepaalde stroming, de jongste twee eeuwen, maar alles. Te beginnen met het Igorlied uit het eind van de 12de eeuw, een hoogtepunt van de Oudrussische literatuur, dat ooit nog door A.M. Pols in het Nederlands vertaald werd in 1926. Willem Weststeijn brengt een moderne, deskundige versie. Er is ook een bylina, over Ilja Moeromets, een voorbeeld van orale, eeuwen later opgetekende volkse heldenzang. Via enkele klassieke dichters met Poesjkin als epicentrum, volgen het symbolisme, de acmeïsten, de futuristen (de Gouden en de Zilveren Eeuw), om dan uitgebreid aandacht te schenken aan de moderne poëzie, zowel die van de emigratie als de poëzie van de jongeren (de jongste is geboren in 1970). Een spiegel van zeven eeuwen poëzie derhalve. Alle grote en belangrijke dichters zijn vertegenwoordigd, sommigen zelfs met meer dan één gedicht, de groten uiteraard met meerdere. Een volumineuze bundel dus, werk van enkele tientallen vertalers. De meeste vertalingen verschenen al eens eerder in (beperktere) bloemlezingen of tijdschriften. Een groot aantal vertalingen werd speciaal voor dit boek geschreven hoewel sommige gedichten al eens eerder vertaald werden. Het resultaat is niet altijd beter.

Het boek oogt indrukwekkend. Willem Weststeijn zorgde voor een deskundige, heldere inleiding. Er zijn 'Aantekeningen', bewust beperkt gehouden, korte biografisch-literaire gegevens en een bronvermelding. De lezer kan eruit leren hoe belangrijk in dit opzicht de plaats van het 'Tijdschrift voor Slavische Literatuur' in ons taalgebied is. Deze Spiegel van de Russische poëzie van de twaalfde eeuw tot heden zou eigenlijk in elke bibliotheek moeten staan. [Jos Van Damme] Masquer le texte

Tot voor enige decennia was het in Nederland zo dat, als je in de grote Russische romanciers was geïnteresseerd maar niet het Russisch beheerste, je je moest behelpen met Duitse of Franse vertalingen, of zelfs met vertalingen van vertalingen; met de toegankelijkheid van de Russische poëzie was het nog slechter gesteld. Sindsdien is er veel veranderd en mogen we trots zijn op een uitgebreid arsenaal aan voortreffelijke vertalers. Velen van hen hebben bijgedragen tot deze prachtige bloemlezing die de hele geschiedenis van de Russische dichtkunst bestrijkt, van het twaalfde-eeuwse 'Igorlied' tot gedichten van de twintiger Leontjev, met als grote namen Ljermontov, Tjoettsjev, Achmatova, Mandelstam, Brodsky en, uiteraard, Poesjkin. Een informatief inleidend overzicht (20 p.) gaat vooraf; achterin annotaties, bio- en bibliografische gegevens over alle auteurs, en een verantwoording van de vertalingen (veelal niet eerder in boekvorm verschenen). Eigenlijk ontbreekt alleen een alfabetisch register. 'De Spiegel van de Russische poëzie' is een fraaie proeve van wat men hier te lande vermag en vormt zowel een aantrekkelijke inleiding tot als een degelijk overzicht van de Russische poëzie, die met recht geldt als een van de rijkste die er bestaan. Masquer le texte