Centraal in Rite de passage staat de liefdesrelatie tussen Julie Summers en moslimkleurling Abdu, die illegaal Zuid-Afrika is binnengekomen en als automonteur aan de kost komt. De roman opent met een merkwaardige tussenkomst van de auteur: een vrouw krijgt autopech, maakt een vertwijfeld gebaar; een alledaags gebeuren, zo suggereert Gordimer, dat snel wordt vergeten, ware er niet de schrijfster: "Omdat ik haar heb gezien zal ik erachter komen -- het verhaal -- wat het gevolg kan zijn van dat alledaagse probleem." Wat volgt, is het boeiende en bijwijlen aangrijpende verhaal van de zoektocht van twee mensen naar elkaar. Als Abdu door de immigratiediensten het land wordt uitgezet, volgt Julie hem naar zijn (niet bij name genoemde) geboorteland. Was Adbu aanvankelijk de 'vreemde' in haar land en moest hij hoe dan ook soms vertwijfeld raden naar wat Julies vrienden over hem zegden, thans is Julie de 'andere' in een samenleving die de rechten van de vrouw miskent. Het blijft Abdu's droom weer uit te wijken. Als hij ten slotte een visum voor de Verenigde Staten krijgt, weigert Julie hem te vergezellen. Zij blijft bij zijn familie, zo ver is haar aanpassing (de 'rite de passage') gegaan. Gordimer wijst in haar roman nadrukkelijk de rechtlijnige vertelling af. Het verhaal verloopt, mede door de steeds wisselende vertelperspectieven, erg nerveus en sluit op die manier naadloos aan bij de innerlijke gesteltenis van haar personages. Bovendien schrijft ze erg beeldend, wat soms verrassende resultaten oplevert. Bij Julies bezoek aan een oase luidt het: "De woestijn is stom, en midden in de woestijn is er dit: de oneindige articulatie, zuiver geluid." En vanuit het liefdesverhaal resoneert ook steeds de Zuid-Afrikaanse problematiek, Julies land, "waar", volgens Abdu, "iedereen nu volgens de wet een echt mens is, maar wie doet er nog steeds het rotwerk?" Rite de passage is een overtuigende roman van een groot schrijfster. [Jooris Van Hulle] Masquer le texte

Julie, de dochter uit een zeer welgestelde, blanke, Zuid-Afrikaanse familie, keert haar milieu de rug toe. Ze wordt verliefd op een donkere automonteur. De roman beschrijft op bijna dichterlijke wijze hun liefde en hun onmogelijke verhouding, als blijkt dat de jongen onder een valse naam illegaal in het land verblijft. Wanneer hij uitgewezen wordt, koopt zij twee tickets en gaat met hem mee naar zijn (niet met name genoemd) land, ergens in de Arabische wereld, aan de rand van de woestijn. Daar is zij de vreemdelinge: zij verstaat zijn familie niet, botst vaak met een haar onbekende etiquette, en pas geleidelijk aan weet zij zich een eigen plek te verwerven in haar schoonfamilie. Na eindeloos vaak proberen lukt het hem twee visa te krijgen voor Amerika. Maar zij besluit te blijven. In dit fascinerende boek gebruikt Gordimer verschillende verteltechnieken, telkens met groot succes. Een roman om in een adem uit te lezen. Gordimer (1923) is reeds lang een van Afrika's top-auteurs. Zij kreeg o.m. de Nobelprijs voor de literatuur. Kleine druk. Masquer le texte