Dit is een van Tolstojs bekendste novellen, geschreven in 1886, een aantal jaren na zijn 'bekering', waarbij hij al het aardse bezit afzwoer en zelfs zijn vroegere werk verloochende. Ivan Iljitsj is een ambtenaar bij het gerechtshof, die een 'normale' carrière heeft gemaakt, geen goed maar ook geen slecht huwelijk heeft en op een geven moment ziek wordt. Als de ziekte verergert en hij niet meer kan werken en thuis tot last is, merkt hij dat in feite niemand met hem is begaan en dat iedereen, collega's zowel als huisgenoten, heimelijk op zijn dood wacht. Steun ondervindt hij alleen van zijn knecht. Als de dood nadert, begint hij te beseffen dat zijn hele leven eigenlijk volledig zinloos is geweest. De hele problematiek wordt door Tolstoj buitengewoon knap geschetst. Dit is de eerste afzonderlijke uitgave van dit verhaal in deze vertaling van Yolanda Bloemen en Marja Wiebes. Kleine druk. Uitgave in de reeks De Kleine Russische Bibliotheek van uitgeverij Van Oorschot.