Verhalen van de tweelingbroers is een verzameling verhalen die het midden houden tussen een picareske roman, een kinderboek en een sprookjesbundel. Hoofdpersonages Laurenzo en Jiacomo zijn tweelingbroers, onafscheidelijk en niet van elkaar te onderscheiden.
Een aantal van de elementen die Dragts boeken later zulke sterke literatuur zullen maken, worden hier al aangekondigd. De middeleeuwse wereld met zijn donkere burchten, strenge kasteelheren en schone jonkvrouwen, de toon en het verteltempo die van De brief voor de koning zo’n succes maken, zijn ook hier in de kiem aanwezig. Maar de invloeden en inspiratiebronnen van Verhalen van de tweelingbroers zijn diverser. De schrijfster maakt als het ware een grote collage van sprookjeselementen (tweelingbroers die elk een eigen weg gaan maar elkaar na hun avonturen opnieuw treffen, een koninkrijk dat in twee gespleten wordt door twist en tweedracht), oude volksverhalen (een herberg die door elfen wordt opengehouden) en haar eigen, erg creatieve verbeelding. Haar typische, toegankelijke schrijfstijl breidt al die elementen naadloos aan elkaar. Of het nu gaat over de meesterproef van Jiacomo, die opgeleid is door een beruchte dief om een zilveren beker te stelen uit de verzameling van een kasteelheer, de manier waarop Laurenzo met een rode roos op zijn tuniek het hart van een meisje weet te winnen, of over de manier waarop de broers in verschillende omstandigheden opkomen voor rechtvaardigheid en het recht van de zwakkere, de mix werkt. De lezer heeft de hele tijd het gevoel dat hij zich zowel in een tijdloos volksverhaal als in een leuk bedacht, nieuw avontuur bevindt.
Anderzijds is het wel duidelijk dat ook een grootheid als Tonke Dragt zich in vroeg werk wel eens durfde bezondigen aan minder sterke passages. Zo hebben haar personages van tijd tot tijd de neiging om iets wat voor de lezer al lang duidelijk is heel grondig uit te leggen. De psychologische diepgang van de meeste personages is erg beperkt, maar dat vloekt niet met de genres waarop Dragt zich geïnspireerd heeft. Ook in volksverhalen of sprookjes zijn figuren vaak eenzijdig, en de picareske jongeling is eveneens een zeer herkenbaar en bijna stereotiep personage. Alleen bij de laatste verhalen wringt de stijl wel eens met de inhoud. Dragt heeft er namelijk voor gekozen om de broers langzaamaan te laten opgroeien; het eerste verhaal vertelt over hun schooltijd, later gaat het over hun beroepskeuzes en hun professionele wedervaren. De laatste twee verhalen gaan over hoe eerst Laurenzo en dan Jiacomo verliefd worden en hun echtgenote vinden. Wat in de eerste verhalen over twee jonge schelmen nog werkte (hun zeer impulsieve keuzes, of de vlotte manier waarop andere personages hen hun fratsen en persoonsverwisselingen vergeven, bijvoorbeeld), is een stuk minder geloofwaardig als het gaat over bedrogen schoonvaders of gepasseerde minnaars. Het is waarschijnlijk het punt waarop oudere lezers toch nog zullen afhaken.
Verhalen van de tweelingbroers haalt zeker niet het niveau van Dragts latere werk, maar het is een zeer onderhoudende verhalenbundel, vlot en erg toegankelijk voor kinderen vanaf een jaar of acht. [Kirstin Vanlierde] Verberg tekst

De tweelingbroers Jiacomo en Laurenzo lijken sprekend op elkaar. Maar ze zijn heel verschillend van aard. Jiacomo houdt van mooie dingen maken en is edelsmid. Laurenzo houdt van avonturen en reizen en is een meesterdief. Samen beleven ze vele sprookjesachtige avonturen in Babina. De twaalf verhalen hebben de sfeer van volksverhalen en sprookjes. De schrijfster noemt die ook als haar inspiratiebron en begint elk verhaal met een citaat of spreuk uit en bekend volksverhaal of sprookje. De originele, zwart-witte pentekeningen van de schrijfster geven een vleugje commedia dell'arte aan het boek. Uitgave met een sfeervolle omslagillustratie van Annemarie van Haeringen. Prachtig voorleesmateriaal vanaf ca. 8 jaar, zelf lezen vanaf ca. 10 jaar.

Dit is een heerlijk boek vol verhalen over de tweelingbroers Laurenzo en Jiacomo die als twee druppels water op elkaar lijken. Zelfs diep vanbinnen zijn ze hetzelfde, maar soms ook heel verschillend. In twaalf geweldige verhalen, die door korte bindteksten met elkaar verbonden worden, krijg je hun levensloop die soms samenloopt, zich dan weer scheidt wanneer ze vaststellen dat ze toch wel anders zijn om vervolgens opnieuw samen te komen. Beide jongens groeien op in Bainoe, de hoofdstad van Bábina. Laurenzo is heel ijverig en wordt een beroemde edelsmid, terwijl Jiacomo van reizen en avontuur houdt en slaagt als meesterdief. Samen worden ze koning van Tirania, een land waar iedereen altijd ruziet, ze worden allebei verliefd op dezelfde jonkvrouw die hen beiden voor de gek houdt, de vreemdste figuren kruisen hun pad en merkwaardige gebeurtenissen ontbreken niet.
De verhalen zijn ondertussen meer dan vijftig jaar oud, maar door de fictieve, tijdloze en sprookjesachtige setting zijn ze nog steeds goed leesbaar. Enkel door het taalgebruik valt je soms hun leeftijd op. Ze zijn meeslepend, boeiend en spannend, avontuurlijk en soms romantisch, maar vooral grappig en humoristisch. De twee jongens houden door hun gelijkenis vaak mensen voor de gek, gewild of ongewild. Maar hoe verschillend hun karakters ook zijn, ze zijn elkaar en ook hun beloften trouw.
Onder elke titel van een hoofdstuk staan enkele lijnen tekst of een zinnetje uit een andere tekst of sprookje dat ter inspiratie diende voor het verhaal. Pentekeningen van de schrijfster illustreren de tekst.
Verberg tekst