De zwaarste vulkaanuitbarsting in de moderne geschiedenis was die van de Tambora op het Indonesische eiland Soembawa in april 1815. In één keer werd de top weggeblazen en van 4200 naar 2800 meter gereduceerd, met een kracht gelijk aan anderhalf keer de verzamelde atoomwapens tijdens de Koude Oorlog. De klap was tot op 2500 km hoorbaar. Een verstikkende hete gaswolk doodde alle leven, vloedgolven gingen rond de aarde en drie jaar lang werd de atmosfeer verduisterd door deeltjes zwaveldioxide, met tot gevolg een verstoord klimaat, zonder zomers, met koudegolven en misoogsten en vervolgens ziekte en hongersnood. Tienduizenden kwamen om. De sociale gevolgen waren immens. Voedseloproeren, emigratie en massahysterie volgden, maar ook indirect sociale hervorming. Wetenschapsjournalist Dröge heeft deze vergeten ramp in een spannend boek vastgelegd. Op basis van vooral ooggetuigeverslagen uit bronnen van over de gehele wereld wordt de eruptie beschreven en de gevolgen daarna. Tot slot keert hij terug naar de Tambora, nu een reusachtige krater in ruste, die hij ook zelf beklimt. Met kaartjes en afbeeldingen in zwart-wit en overzichten van bronnen en literatuur. Verberg tekst