In Grote Tanden van Marita de Sterck vertelt Karim het wel en vooral het wee van het verliezen van je tanden. Mama zegt dat hij geduld moet hebben, maar Karim heeft genoeg van het wachten op een nieuw gebit. Hij plakt alvast een rij tanden, die hij op het strand vond, in zijn eigen mond. Die tanden geven hem bijzondere mogelijkheden. Hij kan nu een fietsslot doorbijten en blikjes openen. Maar als er dan toch een nieuwe rij tanden aankomt, krijgt hij de valse tanden niet meer uit zijn mond. Kinderen met uitvallende tanden zullen niet alleen aangesproken worden door het thema en het verhaal, maar ook door de kleurrijke illustraties van Ingrid Godon die de belevenissen en gevoelens van Karim fantasierijk in kleur brengt.

LIER

,,Het is het tweede boek dat ik met Marita de Sterck realiseerde. Het ietwat gekke idee voor ,,Grote tanden'' ontstond een viertal jaren geleden in Nederland. We werkten er elk aan een eigen project en op het strand spoelden er haaientanden aan. We vonden het beiden een gek idee om tanden in de mond te plakken.'', legt Ingrid over het ontstaan van het boek uit.

,,Het verhaal gaat over Karim die ontzettend graag grote tanden wil hebben. Wat hij ook probeert, het lukt hem niet. Op een dag gaat hij op reis naar zee en Karim vindt een stel haaientanden op het strand. Karim maakt ze vast in zijn mond en is dolgelukkig met de grote tansen. Maar tot zijn verbazing en verdriet wil niemand nog iets met hem te maken hebben omdat hij er zo gevaarlijk uitziet. Gelukkig voor hem weet Niki wel beter.Het is een verhaaltje voor jongeren vanaf vier jaar. Marita en ikzelf hebben het enorm druk en daarom liet het boek even op zich wachten maar toen uitgeverij De Eenhoorn akkoord om het boek uit te geven, ging alles vlotjes.'', voegt Ingrid er nog aan toe.

Ondertussen zit Ingrid Godon niet stil. ,,Ik ben bezig met illustraties voor kinderboeken in Groot-Brittannië terwijl mijn illustraties in het boek ,,Wat doen we met de Boogoo baby'' al in veertien talen aan bod zijn gekomen. Ik werk ook aan mijn tweede boek. Mijn eigen verhaal is rond en de schetsen ook voor ,,De bus naar Hawaï''. Volgend jaar komt het boek alleszins uit want het verhaal en de schetsen werden door uitgeverij Querido goedgekeurd.'', legt Godon verder uit.

,,Ondanks het vele werk blijft alles toch wel plezant. Onder grote stress of druk werk ik eigenlijk op mijn best.'', geeft Godon nog over haar werk aan.

BTL ■

Verberg tekst

Na het alom geprezen en veelbekroonde Wachten op matroos (Querido, 2001) waren de verwachtingen hoog gespannen naar een nieuw prentenboek van Ingrid Godon. Net als voor het prentenboek Vroem vroem...boem (Querido, 1999) zorgde Marita de Sterck in Grote tanden voor het tekstgedeelte. Naar verluidt zouden de twee het idee voor Grote tanden aan het strand van Catzand hebben opgedaan nadat Marita er enkele haaientanden vond. Het belangrijkste thema in Wachten op matroos is verlangen, een hunkerend, diep verlangen, dat niet alleen perfect in het verhaal wordt weergegeven, maar even sterk in de prenten van Ingrid Godon naar voren komt. In dat prentenboek zijn de prenten heel sober of zelfs somber van kleur. Dit is zeker niet het geval in Grote tanden. Het boek zit boordevol kleur, niet alleen in de prenten, maar ook in de hele vormgeving. In zekere zin is verlangen ook wel een belangrijk thema in dit boek, maar het gaat hier om een veel concreter en tastbaarder verlangen. Het jongetje Karim verlangt vol ongeduld naar nieuwe grote tanden, nu zijn melktanden een na een zijn uitgevallen. Maar Karim wil niet eindeloos wachten, en wanneer hij enkele haaientanden op het strand vindt, neemt hij een drastisch besluit: hij plakt de grote zwarte tanden in zijn mond. Vanaf nu kan hij blikjes openen en noten kraken met zijn blote tanden. Alleen... is iedereen nu bang voor Karim. Iedereen behalve zijn vriendinnetje Niki. En die kan gelukkig ook Karims valse tanden laten uitvallen wanneer zijn nieuwe tanden er eindelijk aankomen.

Een herkenbaar thema voor élk jong kind werd hier heerlijk humoristisch uitgewerkt. De illustraties spreken zeker in de eerste plaats jonge kinderen aan, wat bij Wachten op matroos minder het geval was. Godon gebruikt hier en daar echte stofjes, vooral een ruitjes- of bloemetjesmotief, voor een broek, een jurk of een bedsprei. Elke tekening werd op gekleurd papier uitgewerkt, de hoofdfiguren werden met dikke zwarte contourlijnen omlijnd. Het geheel is aantrekkelijk en toegankelijk voor kinderen, en ook volwassenen beleven er heel wat kijk- en leesplezier aan. Voor attente (voor)lezers zitten er in de tekst uitdrukkingen rond tanden verborgen: een mond vol tanden, tanden op elkaar, met lange tanden eten enz.

[Karin Van Camp] Verberg tekst

De kleuter Karim wisselt zijn tanden. Hij kan nu niet meer bijten en de kinderen lachen hem uit als er een schoolfoto wordt gemaakt. Niki blijft hem echter trouw. Omdat Karim het niet leuk vindt uitgelachen te worden, verzamelt hij driehoekige schelpen die hij in zijn mond lijmt. Ze zitten zo muurvast dat ze er zelfs niet meer uitgaan en hij kan er alles mee, zelfs blikjes openen. Ze verdwijnen pas als hij op zijn tanden valt na een kus van Niki. Een origineel verhaal dat zeker herkenning zal bieden aan kinderen die tanden wisselen. Ook kinderen die gepest worden, wordt geleerd inventief te zijn. Tot slot: wat ieder mens nodig heeft is liefde en af en toe een complimentje. De illustraties in gecombineerde techniek zijn zacht van kleur en beslaan 2/3 van de bladzijden; ze zijn apart en enigszins naïef van stijl. De gezichten hebben veel expressie, maar zijn enigszins hoekig. De tekst is steeds in een duidelijke letter gedrukt in een gekleurde vertikale marge links van de tekeningen. Een origineel prentenboek in oblong formaat over het wisselen van tanden. Vanaf ca. 5 jaar. Verberg tekst