Zen (8, ik-persoon) is de jongste van de drie zoons van het Vlaamse gezin van de auteur. Nadat de broers voor straf twee weken niet op internet mogen, schiet hun een passende naam voor hun nieuwe hond, een puppy, te binnen. Hij moet Wifi gaan heten, zodat ze nooit meer zonder wifi zullen zitten. Het gezin heeft heel wat te stellen met Wifi en Wifi met het gezin. Ze maken de gekste avonturen met de eigenzinnige hond mee, om te beginnen met de bepaald niet gemakkelijke taak om hem op te voeden. 25 verhaaltjes en een jaar verder is er nog steeds corona, maar zijn Zen, Jip en Lom er ook nog, samen met hun zeer levendige Wifi. Hun avonturen zijn ook te volgen via Instagram en TikTok. De grappige verhaaltjes zijn in een eenvoudige schrijfstijl en in korte zinnen geschreven. Elk hoofdstuk begint met een ‘Toen Wifi…’-titel wat het opstelgehalte van de vertellingen verder onderstreept. De stripachtige zwart-witillustraties voegen weinig toe aan de teksten. Tweede jeugdboek van de Vlaamse auteur dat een enigszins overdreven en daarmee humoristische versie schetst van haar eigen gezinsleven. De auteur schreef eerder ‘Pssst!’* (2019), een weetjesboek over psychiatrie voor kinderen. Vanaf ca. 8 jaar. Verberg tekst

Vanaf het moment dat Wifi in het gezin van Zen terecht komt, wordt hij onmisbaar. Wifi is de naam van een hond die ze uit Nederland zijn gaan ophalen. Het is onmiddellijk duidelijk dat Zen en zijn twee broers Wifi ongelooflijk graag zien; en omgekeerd dat Wifi ook dol is op de drie broers. Het is corona, alles valt een beetje stil, maar dat maakt dat ze meer tijd hebben om met Wifi bezig te zijn. Wifi moet leren om buiten te plassen en drolletjes te leggen, hij moet leren om buiten te slapen en moet 'Belgisch' leren. Je leest hoe hij een bedelaar wordt of hoe hij een BH aan de burgemeester geeft. In 25 korte verhaaltjes kom je al de fratsen te weten die Wifi uitgespookt heeft.

Zen, de jongste van de drie broers, heeft een dagboek bijgehouden van het eerste jaar dat hun hond, Wifi, bij hun gezin was. Het is heerlijk eerlijk geschreven, vanuit het oogpunt van de jongen, met een onschuldige blik en een groot hart voor hun hond. 

Vanaf 8 jaar is het vlot zelfstandig te lezen, maar het leent ook perfect als voorleesboek voor jongere kinderen omdat het telkens korte hoofdstukjes zijn met een avontuur dat af is. Het fijne is dat er heel veel herkenbare zaken in gebeuren die dan met heel veel humor worden beschreven, nooit platvloers of kwetsend, maar echt fijnzinnige humor. De herhaling die gebruikt wordt in de verhaaltjes maakt dat je al snel een vertrouwd gevoel krijgt en je je betrokken voelt bij het gezin. Dankzij de eenvoudige tekeningen wordt de bladspiegel gebroken en krijg je nooit het idee van alleen maar tekst te hebben. De tekst op zich is zeer goed te lezen en heeft een duidelijk, voldoende groot lettertype.

Verberg tekst